Ortaokul yıllarında komşusunun beslediği güvercinlere ilgi duyan Necati Şendur, meskeninin bahçesine küçük bir kümes yaptı. Şendur, babasının birçok sefer kümesi yıkmasına karşın kuş sevgisinden hiçbir vakit vazgeçmedi.
Amcasının takviyesiyle babasını ikna eden ve küçük bir sandıkta iki güvercin beslemeye başlayan Şendur, evlendikten sonra eşinin de yardımıyla kuş sayısını 100’e kadar çıkardı.
Kentte “kuşçu dede” olarak tanınan Şendur, 20 yıl evvel yaptırdığı üç katlı aile apartmanının çatı katına güvercinlerini yerleştirdi.
İki çocuk ve 5 torun sahibi Şendur, “evlatlarım” dediği güvercinlerine 64 yıldır itinayla bakıyor. Sabahın birinci ışıklarıyla kuşlarının yanına giden, yuvalarını denetim ettiği güvercinlerini besledikten sonra tırnak bakımları ve kanat denetimlerini yapan Şendur, kümesin kapısını açtıktan sonra taburesine oturup keyifle güvercinlerinin uçuşunu izliyor.
Kuşların kendisine büyük bir huzur verdiğini anlatan Şendur, “Kuşlarla ilgilenirken ne hudut kalıyor ne de gerilim. Devamlı onları izliyorsun, öbür bir şey düşünmüyorsun, kafan dağılıyor, temizleniyor” diye konuştu.
Şendur, sabahın birinci ışıklarıyla kümese gittiğini, kuşlarını uçurduğunu akabinde yemlerini verdiğini, yaptığı kuş yuvalarını denetim ettiğini anlattı.
Kuşların yem yerken iştahlarına da baktıklarını tabir eden Şendur, şöyle konuştu:
“İştahlı yiyip yavrusu olan yavruya gidiyor mu, yavruyu besliyor mu, yoksa anne baba besliyor da yavrumu almak istemiyor, yavruda mı bir rahatsızlık var, bunları tek tek izliyoruz. Sonra hangisi hangi tarihte yumurtladı not defterimiz var oraya yazıyoruz. Sonra çıkış tarihini denetim ediyoruz. Oyalanıp gidiyoruz, vaktin nasıl geçtiğini anlamıyorsun. Ne sıkıntı düşünüyorsun, ne badire. Kahvehaneye gitsen bile yalnızca kuş muhabbeti. O komşunun dört tavuğu varmış, 10 tane kuzusu varmış, biz bu dedikoduları yapmayız, bir ortaya gelince yalnızca kuş. Hani derler ya ‘leyleğin ömrü laklakla geçer’, işte bizim ömrümüz de bu türlü geçiyor.”
Şendur, kuşlar sayesinde Türkiye’nin birçok yerinde dostlar edindiğini lisana getirdi.
Herkesin kendisine “bu kuş sevdasını ne vakit bırakacaksın” diye sorduğunu anlatan Şendur, “Elimiz ayağımız tutana kadar, merdivenleri çıkana kadar. Biz mezara, onlar mezata. Alışmışız o denli gidiyor.” dedi. (AA)